Erkenning arbeidsongeschiktheid

De wetgeving omschrijft een erkenning van arbeidsongeschiktheid voor werknemers en werklozen als volgt: 

"Wordt als arbeidsongeschikt erkend, de werknemer die alle werkzaamheid heeft onderbroken als rechtstreeks gevolg van het intreden of het verergeren van letsels of functionele stoornissen waarvan erkend wordt dat ze zijn vermogen tot verdienen verminderen tot een derde of minder dan een derde van wat een persoon, van dezelfde stand en met dezelfde opleiding, kan verdienen door zijn werkzaamheid in de beroepencategorie waartoe de beroepsarbeid behoort, door betrokkene verricht toen hij arbeidsongeschikt is geworden of in de verschillende beroepen die hij heeft of zou kunnen uitoefenen hebben uit hoofde van zijn beroepsopleiding. 

Tijdens de eerste zes maanden van primaire arbeidsongeschiktheid, wordt deze vermindering van het vermogen tot verdienen geëvalueerd in verhouding tot het beroep van de belanghebbende voor zover de toestand op korte termijn gunstig kan evolueren of genezen."

• Verlies van twee derde van het vermogen om te verdienen
  In de praktijk gaat het om het onvermogen om op een aanvaardbare en duurzame wijze te werken.
• Referentieberoepen 
  • Tijdens de eerste zes maanden arbeidsongeschiktheid houdt de adviserend arts rekening met het beroep dat de patiënt vlak voor de arbeidsongeschiktheid uitoefende. 
  • Na zes maanden wordt er rekening gehouden met andere beroepen in functie van de professionele ervaring van de patiënt en de kwalificaties die hij heeft verworven.
    Voorbeeld
    Een jonge verkoopster zonder specifieke kwalificaties, werkt in de verkoop van zware materialen en heeft last van lage rugpijn. Zij kan een beroep hervatten als verkoopster in een parfumerie-, praline- of kledingwinkel.

De erkenning van arbeidsongeschiktheid voor zelfstandigen staat omschreven in artikel 19 van het KB van 20 juli 1971.

"In de loop van de tijdvakken van primaire ongeschiktheid wordt de gerechtigde erkend zich in staat van arbeidsongeschiktheid te bevinden wanneer hij, wegens letsels of functionele stoornissen, een einde heeft moeten stellen aan het volbrengen der taken die verband hielden met zijn beroepsbezigheid als zelfstandige gerechtigde en die hij vóór de aanvang van de arbeidsongeschiktheid waarnam. Bovendien mag hij geen andere beroepsbezigheid uitoefenen, hetzij als zelfstandige of als helper, hetzij in een andere hoedanigheid. 

Wanneer de gerechtigde geen beroepsbezigheid meer uitoefende op het ogenblik waarop de staat van arbeidsongeschiktheid aanvangt, dan wordt deze laatste gewaardeerd in functie van de beroepsbezigheid als zelfstandige die hij laatst uitoefende."