Het ouderschap: waar is die 'uit'-knop?

Alle balletjes in de lucht moeten houden, constant zoeken naar de juiste balans, altijd beschikbaar zijn … Dat zijn uitdagingen waar Kerensa, Olivier, Shari en Carmen als jonge ouders dagelijks voor staan.

Voortdurende zoektocht naar de juiste balans

Kerensa (34) ervaart het ouderschap als een constante uitdaging. 'Het is een strijd om alle ballen in de lucht te houden', bekent ze. 'Mijn job, het huishouden, verbouwingen, een leuke, spontane mama zijn die tijd en aandacht besteedt aan de kinderen en dan ook nog qualitytime vinden met mijn echtgenoot. Het is veel. Vriendinnen, familie en tijd voor mezelf verschuiven daardoor vaak naar de achtergrond.' En dat weegt op Kerensa. 'Het frustreert me soms. Ik wil meer zijn dan enkel mama.'

 'Ik heb engelengeduld. Maar afhankelijk van hoeveel energie ik nog heb na een lange dag, kan ik soms strenger zijn dan op andere dagen. Gisteren mochten ze wel zelf hun jas proberen aandoen en vandaag plots niet. Dat voelt niet eerlijk aan voor Lukas en Lieze.'

En dan komt het schuldgevoel. 'Ik voel me dagelijks wel ergens schuldig over', zegt Kerensa. 'Ik was niet consequent. Ik verloor te vlug mijn geduld. Moest ik nu echt boos worden op de kinderen of mijn man? Ik besef dat ik niet perfect ben, maar ik doe mijn best', besluit ze. ‘En dat is uiteindelijk alles wat ik kan doen.'

Tussen liefde geven en grenzen stellen 

'Alles wat ik zeg en doe, heeft effect op mijn dochter', gaat Olivier (36) van start. Als alleenstaande papa weegt dat besef dubbel door. 'Ik stel voortdurend mijn eigen waarden en normen in vraag. Wat wil ik wel of net niet doorgeven? Die constante her-evaluering vind ik lastig.'

'Het moeilijkste aan ouder zijn? Een goed evenwicht vinden tussen liefde geven en grenzen stellen. Tussen je kind de weg wijzen en haar toch de wereld zelfstandig laten ontdekken.'

Een verpletterende verantwoordelijkheid

'Toen ik voor het eerste mama werd, ging ik door een lastige periode', geeft Shari (35) toe. 'Je zou blij moeten zijn, zei een collega toen ik haar in vertrouwen nam. En dat was ik ook. Maar daarnaast was ik ook bang, verward en heel erg op zoek.'

'De leegte die ik na de bevalling voelde, was enorm. Er was niet enkel een fysieke leegte. Alles wat vroeger vanzelfsprekend was, was dat plots niet meer. Ik werd bang van de wereld om me heen. Deed ik er wel goed aan om zo'n kwetsbaar wezentje op een soms zo wrede wereld te zetten?'

Vandaag staat Shari sterk in haar moederschoenen. 'Wat niet wegneemt dat ik soms wel eens een minder moment heb', bekent ze. 'Met drie kinderen in huis hol ik ook van hier naar daar. Een opgejaagd gevoel loert om de hoek. Maar net dan mis je veel. Wanneer ik dus het gevoel krijg dat ik geen tijd heb, weet ik dat ik bewust tijd moet nemen.'

Bij het ouderschap komt geen 'uit'-knop

 'Waar loop ik als ouder tegenaan? Dat is een lastige vraag, want er zijn zoveel uitdagingen', begint Carmen (31). 'Maar als ik er een moet kiezen: het vinden van opvang voor Lucas is een voortdurende puzzel. Ik wil niemand tot last zijn en ik wil er voor hem zijn, maar tegelijkertijd willen mijn man en ik ook allebei voltijds werken.'

Carmen merkt dat het regelen van die praktische zaken vaak nog een taak is die vooral mama's opnemen. 'Voelt Lucas zich ziek? Dan ga ik met hem naar de dokter. De vakantieopvangregeling neem ik vooral voor mijn rekening.'

Heeft ze ooit het gevoel gehad dat het allemaal te veel werd? 'Absoluut', bevestigt Carmen. ‘Ik had, toen Lucas nog een baby was, het gevoel dat je als mama altijd 'aan' moet staan. Je moet steeds beschikbaar zijn, alert zijn en problemen oplossen’, besluit Carmen.