Een dag uit het leven van een maatschappelijk werker
Sinds 5 jaar is Hannelie Taillaert (31) uit Oostende aan de slag als maatschappelijk werker bij CM. ‘En ik had nog geen dag spijt’, getuigt ze enthousiast. We volgen haar een dag op de werkvloer.
8.30 uur
Met een brede zwaai opent Hannelie de deur en begroet vrolijk de collega’s terwijl ze haar pc openklapt. Ze raadpleegt haar planning, beantwoordt de dringende mails en schenkt zichzelf een kopje thee in. Een halfuurtje later vist ze haar koptelefoon uit haar tas en logt ze in bij de Zorglijn.
‘De Zorglijn verwerkt oproepen en mails uit heel Vlaanderen. De meeste vragen kan ik onmiddellijk oplossen’, legt Hannelie uit. ‘Zoals wanneer iemands zorgbudget uitbetaald wordt of hoe het zit met de aanvraag voor een parkeerkaart. Maar bij complexe dossiers maken we een afspraak om dit samen op kantoor te bekijken.’
10.15 uur
Hannelie strekt even de benen. In de keuken treft ze de collega maatschappelijk werker met wie ze deze zomer ging koken op Kazou-kamp. ‘Deze zomer opnieuw, hé’, knipoogt ze.
10.30 uur
De telefoon rinkelt weer, dit keer een dringende vraag. Een mantelzorger is gevallen en moet naar het ziekenhuis. Zijn chronisch zieke vrouw kan niet alleen blijven, dus Hannelie moet snel de thuiszorg rondkrijgen.
‘We regelen niet zomaar thuisverpleging of een warme maaltijd aan huis, we kijken altijd eerst naar de bredere situatie’, vertelt ze. Hoelang moet de man revalideren? Wordt zijn vrouw niet beter opgevangen in kortverblijf? Hannelie belt rond tot ze de beste oplossing vindt.
12.30 uur
De refter gonst van het geroezemoes terwijl Hannelie met haar boterhammen naast de collega’s aan tafel schuift. ‘We maken er een gewoonte van om niet over het werk te praten. Liever delen we onze belevenissen van het voorbije weekend.’
13.15 uur
Hannelie belt aan een voordeur. ‘Sommige mensen kunnen zich moeilijk verplaatsen. Dan gaan we op huisbezoek. Gelukkig kunnen we hen thuis exact dezelfde service bieden dankzij onze beveiligde laptop.’
‘Met sommige cliënten bouw je een band op, je komt verschillende keren bij hen over de vloer. En toch ziet elke werkdag er weer anders uit’, vertelt Hannelie, ‘dat maakt mijn job zo afwisselend.’
16.30 uur
Na het derde huisbezoek klapt Hannelie haar laptop dicht en neemt afscheid. ‘De dankbaarheid van mijn zorgbehoevende cliënten doet me beseffen hoe waardevol de kleine dingen zijn.’ In de plenzende regen springt ze op de fiets en kijkt glimlachend achterom, ‘zoals genieten van het fietstochtje naar huis.’