Dagboek van een mama in spe
Hoeveel babykleren heb ik nodig? Borstvoeding of flesvoeding? Welke zalfjes smeer je waar? Als je zwanger bent, is het vaak moeilijk in te schatten wat zo’n mini met zich meebrengt. We lezen mee in het dagboek van mama in spe Margo.
Het bovenste knopje van mijn broek krijg ik bijna niet meer dicht, en daar word ik buitengewoon blij van. Zestien weken vandaag. Zijlings voor de spiegel trek ik mijn T-shirt iets strakker. De contouren van de stof om mijn buik vormen een lichte bobbel. Zichtbaar bewijs dat er een kindje in mijn buik groeit.
De eerste weken keek ik reikhalzend uit naar wat ‘een van de mooiste tijden uit mijn leven’ zou zijn.
Margo Van der Beken
Daar was het, het kleine plusje dat onze wereld op zijn kop zette.
Margo Van der Beken
Tranen van geluk
Het voelt een eeuwigheid geleden sinds we ontdekten dat we een kleintje verwachten. Thomas lag nog te slapen terwijl ik naar de badkamer sloop om de test te doen. En daar was het, het kleine plusje dat onze wereld op zijn kop zette. Zijn reactie? Typisch Thomas, nuchter als altijd: ‘Oh leuk, ik ga nog een beetje slapen.’ Geen idee hoe hij er zo kalm bij kon blijven. Bij mij vloeiden tranen van geluk, ik wilde het van de daken schreeuwen! Slapen? Daar was geen sprake meer van.
Doodmoe en duizelingen
De eerste weken keek ik reikhalzend uit naar wat ‘een van de mooiste tijden uit mijn leven’ zou zijn. Althans, dat zeggen ze toch. Ik weet niet precies wat al die mama’s verstaan onder ‘een prachtige periode’, maar ik had me niet ingebeeld dat die gepaard zou gaan met non-stop duizelingen en uitgeput in de zetel liggen.
Heb ik dat allemaal nodig? Met die vraag in het achterhoofd struin ik allerlei checklists af en probeer ik een beperkte geboortelijst aan te leggen.
Margo Van der Beken
Check de Skoebidoe-lijst
Schemerzone
Vandaag voel ik me best oké. De dagen van overgeven aan de rand van de pechstrook liggen gelukkig achter me. Ik zou blij moeten zijn, maar ergens ben ik ook onzeker. Ja, die misselijkheid was vreselijk irritant, maar ergens verzekerde het me dat mijn lichaam zijn werk deed. Nu bevind ik me in een soort schemerzone: de kwaaltjes zijn weg, maar ik voel nog niets bewegen.
Vragen, vragen en nog eens vragen
Soms maak ik me wel zorgen. Gaan mensen onze naam wel mooi vinden? En hoeveel kleren haal ik in huis? Gisteren vroeg Thomas me nog of de baby niet gewoon ‘twee dagen na elkaar dezelfde outfit kon dragen’. Gniffelend herinnerde ik hem aan de reflux en lekkende luiers van de baby’s van vrienden.
Dezelfde vrienden met huiskamers vol felgekleurd speelgoed, luierstations en parken met opzichtige mobieltjes. Heb ik dat allemaal nodig? Kan het met minder? Met die vragen in het achterhoofd struin ik allerlei checklists af en probeer ik een beperkte geboortelijst aan te leggen.
Bestaat er een mooier beeld dan een kind aan de borst van zijn mama?
Margo Van der Beken
Uitkijken naar de kleine momenten
Maar echte zorgen, die heb ik niet. Ik ben overtuigd dat alles op z’n pootjes terecht komt. Wat heeft een baby meer nodig dan een liefdevolle thuis? Ook met de bevalling zit ik niet in. De verhalen vermijd ik. De slechte, maar ook de goede. Anders ben ik misschien teleurgesteld als de bevalling niet verloopt zoals ik hoopte.
Nu, met 16 weken op de teller, kijk ik uit naar de kleine momenten. De eerste schopjes, de bolle buik, de borstvoeding … Bestaat er een mooier beeld dan een kind aan de borst van zijn mama? En hoe bijzonder is het dat je lichaam in staat is zo’n kleintje te voeden? Ik loop bijna over van liefde als ik denk aan de mooie momenten die ons te wachten staan.’
CM-babygeschenk
CM-lid en baby op komst? Proficiat! CM legt kersverse ouders in de watten met een geweldig babygeschenk.