CM-voorzitter Luc Van Gorp liep stage in abortuscentrum Luna

Elke zomervakantie dompelt CM-voorzitter Luc Van Gorp zich één week lang onder in een sector van de zorg die zich ontfermt over mensen in een kwetsbare situatie. Dit jaar draaide hij mee in een abortuscentrum. ‘Ik doe dat om de voeling met het veld niet te verliezen, maar ook om te beseffen wat het is om net als onze medewerkers op het terrein aan de slag te zijn.’

‘Ik werkte al in een rust- en verzorgingstehuis en in de jeugdpsychiatrie. Dit jaar koos ik voor abortuscentrum LUNA in Hasselt. Een rare keuze voor CM? Dat vind ik niet. De kern van wat we bij CM doen, is voor mensen zorgen. We moeten waakzaam blijven dat we niemand in de steek laten als het erop aankomt. Daarom wilde ik meedraaien in een abortuscentrum. Weet je dat elk jaar meer dan 4.000 leden van CM kiezen voor een abortus? Dat is ongeveer een kwart van alle zwangerschapsafbrekingen die jaarlijks in ons land gebeuren. De meeste abortussen gebeuren bij vrouwen in de leeftijdscategorie tussen 20 en 40 jaar.’

Zes dagen bedenktijd

‘Mensen komen hier eerst langs voor een eerste gesprek. Er wordt naar hen geluisterd en de opties worden besproken. Vervolgens is er, na zes dagen bedenktijd, een tweede afspraak voor de abortus zelf. Dat kan op twee manieren. De eerste mogelijkheid is medicamenteus, een combinatie van medicijnen breekt de zwangerschap af. De andere optie is een curettage, dat is een ingreep onder lokale verdoving, die hier gebeurt. Je kan de dag zelf naar huis, maar moet enkele uren in een verkoeverkamer blijven.’

Nooit veroordeeld gevoeld

‘Een vrouw die een abortus onderging, liet een briefje na: Bedankt voor de goede zorgen. Ik heb me geen enkele keer veroordeeld gevoeld. Dat is de reden waarom ik gekozen heb voor een stage hier. We hebben al 33 jaar een wetgeving die abortus mogelijk maakt, maar er is nog veel schaamte. De koning deed er zelf troonsafstand voor. Met alle respect voor onze toenmalige vorst, maar dat heeft de perceptie niet geholpen. Door hier te komen werken, hoop ik het taboe wat te kunnen helpen wegwerken. Ik wil dat mensen voelen dat het ok is als ze naar hier komen, dat ze niet in de steek gelaten worden, dat we als maatschappij ook voor hen zorgen.’

Toegankelijke zorg

‘In mijn boek Mensenmaat hou ik een pleidooi om de kwetsbaarheid van mensen absoluut centraal te zetten in onze zorg. Vrouwen die ongewenst zwanger zijn, zijn ontzettend kwetsbaar. We moeten als CM zorgen voor kwaliteitsvolle, toegankelijke en betaalbare zorg. Daarom dat het werk van abortuscentra zoals LUNA zo belangrijk is. Wist je trouwens dat 60 procent van de vrouwen die voor abortus kiezen, anticonceptie gebruikten? Het kan elke vrouw overkomen ongewenst zwanger te raken.’

Naast een zorgverlener

‘Abortus is ontegensprekelijk een vrouwenzaak: het leven van een vrouw die deze keuze niet zou hebben, zou compleet anders lopen. Maar hoe we omgaan met anticonceptie en met vrijwillige zwangerschapsafbreking, is een verantwoordelijkheid van ons allemaal. En dat zeg ik los van elke ideologische overtuiging. Al ben ik ervan overtuigd dat als er een God bestaat, die hier naast elke patiënt zou zitten. Of cliënt, zoals ze hier zeggen. Dat valt me ook op. Vrouwen zitten hier nooit tegenover een zorgverlener, maar naast hen aan een andere hoek van een tafel. Er wordt hier niet geoordeeld.’

Een plaats geven

'Je ziet de last hier van vrouwen hun schouders vallen. Ze worden heel sterk begeleid in het zelf nemen van een beslissing. Men raadt hen ook aan om te proberen goed vast te houden waarom ze die beslissing hebben genomen, ook om er later in hun leven naar te kunnen terugkijken. Wie een abortus onderging, draagt dat de rest van zijn dagen mee. Dat zeggen ze hier ook zo: Je gaat het een plaats moeten geven in je verdere leven.’