'Door mijn harttransplantatie heb ik een plusleven'

Wist je dat één donor tot acht mensen kan redden? Ronny (65) kan dit beamen. Zijn leven nam een bijzondere wending door orgaandonatie. ‘Ik herinner mij nog goed het telefoontje om half twaalf ’s avonds: er is een donorhart beschikbaar, je moet nu naar het ziekenhuis komen.’

Tekst: Elien Steen

Beeld: Bas Bogaerts

Leestijd: 3 min

20/09/2023

Zeven jaar geleden was het moment daar: Ronny kreeg te horen dat er een donorhart beschikbaar was voor transplantatie. Vol vertrouwen reed hij met zijn vrouw naar het ziekenhuis. ‘Ik had geen stress omdat ik wist dat dit een vooruitgang zou zijn’, vertelt Ronny standvastig.

Er gingen heel wat stappen aan vooraf. Ronny ondervond al een lange tijd dat zijn conditie achteruitging en dat hij kortademig was. ‘Onderzoeken toonden aan dat mijn hart vergroot was en littekenweefsel had. Er werd een pacemaker geplaatst, maar zelfs na 100 meter wandelen bleef ik kortademig.’

Wachten

De dokters spraken over een harttransplantatie. ‘Dat was even slikken, maar ik vertrouwde het medisch team’, blikt Ronny terug. Na een screening werd hij op de wachtlijst voor een donorhart geplaatst. ‘Je kunt moeilijk inschatten wanneer het aan jou is. Zowel de urgentie speelt een rol in de rangschikking, en ook factoren zoals bloedgroep en hartgrootte. Er moet een overeenkomst zijn tussen donor en ontvanger’, legt Ronny uit. Om de wachttijd te overbruggen kreeg hij een mobiele hartpomp.

In augustus 2016 was het zover. De transplantatie verliep succesvol en na zes weken mocht Ronny naar huis. ‘Met kinesitherapie bouwde ik conditie en spierkracht op. Ik kon opnieuw normaal leven en weer gaan werken. Dat gaf mij een mentale boost.’

Zwaar verlies

Helaas sloeg een jaar later het noodlot toe. Ronny’s kleindochter Ella (2) belandde onverwacht in het ziekenhuis. Het ging allemaal heel snel. ‘De dokters stelden vast dat Ella hersendood was. Mijn dochter en schoonzoon namen toen een moedige beslissing. Ze doneerden Ella’s hartje, nieren en lever. Je bent immens verdrietig, maar beseft wel dat het goed is dat er drie kinderen mee gered konden worden. We vonden als familie kracht in elkaars steun om deze zware klap te verwerken’, vertelt Ronny.

Plusleven

‘Ik waardeer nu nog meer wat ik heb en noem het mijn plusleven. Dankzij mijn nieuw hart kunnen mijn vrouw en ik weer uitstapjes maken en zien we onze kleinkinderen opgroeien. Ik besef dat deze kostbare ervaringen aan mij voorbij hadden kunnen gaan’, reflecteert Ronny.

Maak het verschil

‘Uit mijn ervaring kan ik alleen maar zeggen dat het de moeite is om je officieel te laten registreren als donor. En er zijn nog zoveel mooie verhalen. Onlangs hoorde ik hoe een 82-jarige vrouw dankzij een transplantatie al 20 jaar extra heeft kunnen leven. Twijfel je nog om je te registreren als orgaandonor? Dan is dit het antwoord: jij kunt het verschil maken’, besluit Ronny.