Triomf na 50 jaar: Chrisjes strijd tegen de sigaret

50 jaar lang worstelde Chrisje met haar sigarettenverslaving. Toen haar kleinzoon haar vroeg om alsjeblieft nog niet dood te gaan, besloot ze dat het genoeg was geweest. Met schoondochter Karen als trouwe buddy overwon ze de verslaving. Een zege op een halve eeuw roken.

Chrisje: ‘Waarom ik gestopt ben met roken? Voornamelijk voor mijn kleinkinderen. Kleinzoon Seppe zei me: Oma, je mag nog niet doodgaan. Overal ging hij op zoek naar sigaretten. Toen heb ik gezegd: 'Dit is het, ik kap ermee.' Ik heb gerookt vanaf mijn 18e tot aan mijn 70e, meer dan 50 jaar dus.’

‘De dag voordat ik stopte, heb ik nog twee pakjes gekocht en tot middernacht gerookt. De rest van die sigaretten heb ik aan mijn man gegeven. Als ik terugkijk, besef ik hoeveel geld ik door de jaren heen heb uitgegeven. Dat is verbijsterend.’

Buddy Karen

Chrisje: ‘Ik heb drie zonen en geen van hen geloofde dat ik het zou kunnen. Het was mijn schoondochter Karen die me gesteund heeft als buddy. Elke dag stuurde ze me mailtjes met nieuwtjes en vragen, en dan eindigde ze altijd met: 'En, lukt het nog, Chrisje?'‘

Karen: ‘Wij wonen in Leuven en Chrisje woont in Oostende, dus daarom die mails. Ik heb jarenlang geprobeerd haar te overtuigen. Roken is gewoon niet gezond, en het is beter dat de kinderen het niet zien, want zien roken doet roken. Rookstopcursussen waren niets voor haar, maar de Buddy Deal bleek dé manier te zijn. Ik zei tegen Chrisje dat ze het moest proberen. Eén maand, dat is haalbaar. Je kunt de dagen afstrepen. En als het lukte, zou ik haar op een etentje trakteren.’

Oma kan het wél

Chrisje: ‘De eerste week was een hel, natuurlijk. Ik was gewoon niet te genieten. Vooral 's ochtends was lastig, want ik begon mijn dag altijd met een kop koffie en een sigaret op het terras. Ik had een scheurkalender van Stichting tegen Kanker met tips. Daar schreef ik elke dag op hoe het gegaan was en hoe ik me voelde. Dat hielp me echt, ik heb dagelijks in dat boekje geschreven.’

‘Het ging elke dag een beetje beter. Mijn ademhaling verbeterde, mijn kleren roken niet meer naar sigaretten. En op het einde van de maand kreeg ik van Karen een sleutelhanger: 'Generatie rookvrij'. Die laat ik nu aan anderen zien die roken.’

‘Zelf zit ik momenteel in een veilige fase. Ik denk niet dat ik ooit nog opnieuw zal beginnen. Zeg nooit nooit, maar ik voel geen enkele verleiding. Sigaretten vind ik nu irritant.’

Karen: ‘Een tip voor andere buddy’s? Luister vooral naar wat hij of zij nodig heeft, en speel daar op in. Het is belangrijk om de motivatie vanuit de persoon zelf te laten komen. Bij Chrisje wist ik: als ik er te veel achter aan zit, zal het niet werken. En kijk, na 50 jaar is het toch gelukt om te stoppen. Conclusie: oma kan het wél.’