Biosimilaire geneesmiddelen

Een biosimilair geneesmiddel of biosimilar is een biologisch geneesmiddel dat ontwikkeld werd om gelijk te zijn aan een bestaand biologisch geneesmiddel, het zogenaamde referentiegeneesmiddel. 

• Het actief bestanddeel van een biosimilar is min of meer identiek aan het referentiegeneesmiddel en heeft hetzelfde veiligheids- en efficiëntieprofiel. 
• Algemeen worden biosimilars gebruikt voor de behandeling van dezelfde pathologieën. 
• Een biosimilar is niet hetzelfde als een generisch geneesmiddel omdat de chemische vorm niet identiek is. 
• De productie van biologische geneesmiddelen en hun biosimilars is veel complexer dan van een chemisch geneesmiddel en de generieke variant ervan.

Biologische geneesmiddelen verschenen in de jaren '80; de eerste generatie biosimilars kwam er in de jaren '90. Vandaag is er de derde generatie biosimilars. 

Net zoals de andere geneesmiddelen wordt de veiligheid van biosimilars permanent opgevolgd. Een risicobeheersplan wordt uitgewerkt en een adequaat farmacologisch toezicht opgezet.

Biosimilars worden door sommigen nog gewantrouwd. Toch bieden zij dezelfde resultaten, bijvoorbeeld bij kankerbehandelingen: de patiënt leeft veel langer of is langer ziektevrij net zoals bij de referentiegeneesmiddelen. Om biosimilars te aanvaarden, is het vereist dat zorgverleners vertrouwen hebben in het bestaande ontwikkelingsmodel.

De exponentiële stijging van de gezondheidskosten, onder meer door de langere levensduur en de toename van de zorgbehoevende bevolking, stellen de ziekteverzekering voor grote budgettaire uitdagingen. 

Biosimilars zijn vaak minder duur dan de referentiegeneesmiddelen en bieden een uniek potentieel om de stijgende uitgaven voor gezondheidszorg te verminderen. 

De arts heeft dan ook een financiële verantwoordelijkheid als hij biologische geneesmiddelen voorschrijft, want: 

• biosimilars zijn een kwaliteitsvol alternatief voor het referentieproduct;
• de invoering van biosimilars doet de prijs van het referentiegeneesmiddel dalen.